Vrachtwagenchauffeurs en politieagenten

Altijd een besproken onderwerp, de onderlinge verhouding tussen deze beroepsgroepen. Het lijkt of er een soort rivaliteit is, omdat soms deze beroepen elkaar bijten. En dan bedoel ik de corrigerende agent die de vrachtwagenchauffeur een bekeuring geeft voor het voeren van een (te) rijkelijk uitgebreide verlichting of voor de beroemde gordijntjes aan de zijruiten die het uitzicht belemmeren. Beide beroepen hebben echter wel een grote overeenkomst, namelijk passie voor hun werk. Maar het mooie is, als het er op aan komt, dat beiden bereid zijn om gezamenlijk als professional op te treden, zonder rivaliteit, eensgezind.

De politiemeldkamer wordt omstreeks 23:00 uur gebeld door een verontruste man die meldt dat zijn vrouw vanuit X dorp in verwarde toestand met de auto is vertrokken richting Rotterdam. Hij vermoedt dat ze van plan is om zelfmoord te gaan plegen. Nog geen paar minuten later regent het telefoontjes van een spookrijder op de rijksweg in de richting van Rotterdam.
Al snel wordt inderdaad het voertuig met de vrouw daarin gesignaleerd bij C dorp door een politieauto, die op de goede weghelft naast de auto gaat rijden. De vrouw reageert nergens op, ondanks dat de politieagenten verwoede pogingen doen, en rijdt door op de verkeerde weghelft. Diverse tegenliggers moeten uitwijken voor haar, maar dat hindert de vrouw niet.

Irene en ik rijden op dat moment door de B tunnel heen in de richting van de spookrijdster en besluiten om een verkeersstop te doen. We vertragen het verkeer achter ons en vormen zo een blokkade. We vragen de meldkamer met spoed om de B tunnel af te sluiten middels de slagbomen. Er staan twee vrachtwagens achter ons en we spreken de chauffeurs aan. Ik heb een plan, waar we een paar minuten de tijd voor hebben, voordat de spookrijdster bij ons zal zijn.
Ik vraag de vrachtwagenchauffeurs om hun vrachtwagens stil te zetten op rijstrook 1 en rijstrook 3. De overige auto’s laten we er achter staan. Vervolgens plaatsen we vliegensvlug onze politiebus op de vluchtstrook en zetten alle verlichting aan. Ik heb precies vrachtwagens te pakken die voorzien zijn van veel frontverlichting. Ik vertel in het kort tegen de chauffeurs dat er een spookrijdster aankomt die we willen laten stoppen en vraag hen alles aan te zetten, schijnwerpers, grote verlichting, kortom een circus aan verlichting.

In het midden op rijstrook 2 blijft een ontsnappingsgat, waar niets staat. Ik weet dat ik een risico neem, maar ze moet gestopt worden, voordat er doden vallen.
Ik roep naar Irene, die eerst helemaal mijn plan niet snapt, om alle grote spullen uit de bus aan mij te geven. De lege rijstrook 2 leggen we vol met attributen die in onze politiebus zitten. De (uitgeschoven) ladder, de schep, de veiligheidsvesten, de bezem, de dreg, alle pillonen, kortom een heel interieur leggen we uitgespreid over de nog lege rijstrook. De vrachtwagenchauffeurs leggen er ook de nodige obstakels bij. Het lijkt werkelijk op een vrijmarkt op Koninginnedag.
Alles moet in korte tijd gebeuren en dat lukt.
Ik pak een breekijzer in mijn handen, waarmee ik van plan ben om de voorruit mee aan diggelen te slaan, mocht ze over onze uitgestalde waren heen rijden met haar auto.

In de verte zien we koplampen opdoemen en rijdt ons een donkere auto spookrijdend tegemoet. Met spanning wachten we af wat ze gaat doen. Gaat ze afremmen en stoppen of duikt ze in het zwarte gat op rijstrook 2 met als gevolg dat ze haar auto vastrijd of stukrijd op alle attributen?
We zien dat ze afremt en eigenlijk vrijwel tot stilstand komt op honderd meter van ons. We zien haar witte gezicht afsteken tegen de giga verlichting van de vrachtwagens. Ze moet werkelijk geen steek voor ogen gezien hebben.
Ons plan is gelukt. Collega’s van de politie stormen op de auto af als een roofdier die een prooi bespringt en trekken haar achter het stuur vandaan.
De vrachtwagenchauffeurs zijn apetrots op hun bijdrage, maar ik kan je vertellen dat ik nat was van het zweet.
Reken maar dat de chauffeurs gelachen hebben om die twee maffe politieagenten die de inboedel van hun politieauto over de weg gespreid hadden, maar we hebben met z’n allen wel eendrachtig ons doel bereikt.

De meldkamer vraagt, nadat het voertuig van de spookrijdster van de weg is gehaald, of ze de afgesloten tunnel weer vrij kunnen geven voor het verkeer.
Irene vraagt aan de meldkamer of ze nog even kunnen wachten, om eerst even onze spullen van de vrijmarkt van de weg te halen. De meldkamer begrijpt hier natuurlijk niets van. Nadat Irene heeft uitgelegd dat we een rijstrook bezaaid hebben met onze inboedel moeten ze hard lachen, ze hadden dit graag willen zien! Al toeterend verlaten de chauffeurs hun positie en rijden verder. Wat een geweldig resultaat.
De vrouw werd overigens met succes behandeld voor haar psychische problemen.