Ik ben ruim op tijd en nieuwsgierig rijd ik met mijn motor een rondje door het dorp. Het valt mij op dat de dorpskern letterlijk in ringen rond de kerk gebouwd is.
Plotseling word ik bijna letterlijk omvergereden door twee jongens op een scooter zonder helm en zonder kentekenplaat. Als ik ze wil aanspreken, gaan ze er vandoor. De scooter kan wel eens gestolen zijn, dus ga ik er achter aan. Het wordt een stevige achtervolging door het dorp. Ik zet mijn zwaailicht en sirene aan, met als gevolg dat binnen de kortste keren een groot aantal dorpsbewoners op straat staan. Ik word het zat als ik inmiddels al zeven keer de kerktoren voorbij gereden ben. Ik ga naast de scooter rijden en grijp de bijrijder vast aan zijn jas. Deze houdt echter de bestuurder stevig vast, zodat beiden een groot stuk naar achteren schuiven en de bestuurder met uitgestrekte armen de scooter moet besturen. Het gevolg is dat de scooter zijn voorwiel omhoog tilt en onbestuurbaar wordt. De scooter rijdt de struiken in en beiden worden gelanceerd.
Ik plaats razendsnel mijn motor op de standaard en grijp de bestuurder van de scooter vast. De bijrijder wil zijn vriend ontzetten, dus pakt mij vast. Opeens komt er een man aanrennen die de bijrijder vastpakt in een houdgreep, zodat ik de bestuurder kan overmeesteren. Ik heb hem vrij snel onder controle, maar als ik om mij heen kijk weet ik niet wat ik zie. Van alle kanten komt er publiek aangerend, wat in Rotterdam reden is om met spoed wagens erbij te vragen. Vertwijfeld vraag ik me af waar ik aan begonnen ben, maar de man die de bijrijder overmeestert blijkt een collega politieagent en zegt: “Rustig maar, niets aan de hand, allemaal goed volk!”.
De scooterrijders blijken twee broers te zijn, die behoorlijke lastposten zijn in het dorp. De mensen zijn blij dat er eindelijk iets aan gedaan wordt door de politie en willen dat uiteraard graag met eigen ogen zien.
De scooter blijkt geen kenteken te hebben en wordt meegenomen door ter plaatse gekomen collega’s van Zeeland.
Uiteindelijk met een half uur vertraging rijd ik naar het verenigingsgebouw, waar ze op mij zitten te wachten. Ik hoef niet eens uit te leggen wat er gebeurd is, want het hele dorp weet het al.
Het is een spectaculair begin van een hele mooie middag. De motor wordt met wat manoeuvreren midden in de zaal van het verenigingsgebouw geplaatst. Ze mogen, als het kan, plaatsnemen op de motor. Dankbaarder publiek kun je niet hebben, hun gezichten glimmen!
Na afloop word ik uitgezwaaid en met een tevreden gevoel verlaat ik het dorp.
Volgende blog 11/07